Już niebawem, bo 15 maja odbędzie się II Ogólnopolski Kongres Arteterapii OtwARTE! Jak w roku ubiegłym cały kongres odbędzie w formie online. Mimo, iż pandemia ciągle drzemie w naszym otoczeniu - my się jej nie poddajemy! Zapraszamy na inspirujące prelekcje o arteterapii, samorozwoju, pracy z dziećmi, młodzieżą oraz seniorami! W tym roku poza wspaniałymi polskimi przedstawicielami arteterapii jakimi są: prof. dr hab. Wiesław Karolak, prof. dr hab. Alicja Gałązka, dr Aleksandra Wrońska, Anna Glińska-Lachowicz czy też Anna Szymanowska, pojawią się również niesamowite, pełne energii oraz z ogromnym doświadczeniem arteterapeutycznym - Cathy Malchiodi, PhD oraz dr Mary Rockwood Lane! Ze względu na obszerny program w tym roku kongres został podzielony na dwa panele: 1) Arteterapia a samorozwój - panel "na żywo", podczas, którego widzimy się na platformie webinarowej i przez cały dzień wchłaniamy wiedzę od praktyków arteterapii. 2) Arteterapia w pracy z dziećmi - panel z nagranymi filmami, dostęp od 15 maja przez 6 miesięcy. Oglądasz kiedy chcesz i gdzie chcesz. A w całym panelu 11 cudownych praktyków arteterapii, którzy opowiedzą o swojej pracy z dziećmi oraz młodzieżą! Kolejną ze zmian w tym roku jest mój współorganizator tego cudownego wydarzenia, a mianowicie Anna Sikorska założycielka SensArte Centrum Arteterapii w Warszawie! Zajrzyjcie do niej jakie ma perełki u siebie na stronie ;) -> https://sensarte.pl/ W tym jak i w poprzednim roku sponsorem kongresu jest wydawnictwo DIFIN S.A., poza nagrodami do konkursu - o którym mowa będzie już niebawem - Difin objął również patronat medialny nad nami! Jeśli chcecie nabyć jedną z książek arteterapeutycznych, pamiętajcie, że Defin to sprawdzona marka w tym temacie! Przekonajcie sami i zajrzycie tutaj -> https://ksiegarnia.difin.pl/ Co więcej patronuje nam również Rok Relacji pod pieczą Marty Rosińskiej. Więcej o akcji #RR przeczytacie tutaj: https://e-dos.net/project/rok-relacji/ Ale to nie wszyscy! Patronat Honorowy nad tegorocznym kongresem objęło Mazowieckie Centrum Neuropsychiatrii w Warszawie. Jestem niezmiernie dumna, że udało nam się pozyskać tak niesamowite grono! Ogólnopolskiemu Kongresowi Arteterapii "OtwARTE" - Lecznicza moc sztuki patronuje również Instytut Psychiatrii i Neurologii w Warszawie, Fundacja eFkropka, Kongres Zdrowia Psychicznego, Grupa Wydawnicza Harmonia, Fundacja Otwarte Seminaria Filozoficzno-Psychologiczne, Akademia WSB, Polskie Stowarzyszenie Pedagogów i Animatorów KLANZA z Oddziałem Białostockim oraz Liceum ASK. Cały program możecie obejrzeć w poniższym filmiku lub przeczytać na stronie kongresu: https://kongres-arteterapii-otwarte.weebly.com/
0 Comments
1. "Dolina Muminków w listopadzie" Tove Jansson "Któregoś wczesnego ranka w Dolinie Muminków Włóczykij obudził się w swoim namiocie i poczuł, że nadeszła jesień i czas ruszać w drogę. Taki wymarsz zawsze jest nagły. W jednej chwili wszystko się zmienia, temu, kto odchodzi, zależy na każdej minucie, szybko wyciąga namiotowe śledzie i gasi żar, zanim ktokolwiek przyjdzie przeszkadzać i wypytywać, i zaczyna biec, w biegu zarzucając plecak, i wreszcie jest już w drodze, raptem spokojny niczym wędrujące drzewo, na którym nie rusza się ani jeden liść. Tam gdzie stał namiot, świeci pusty prostokąt trawy. Później, kiedy zrobi się dzień, zbudzą się przyjaciele i powiedzą: Odszedł, widać jesień się zbliża. Spokojne przechodzenie jesieni w zimę wcale nie jest przykrym okresem. Zabezpiecza się wtedy różne rzeczy, gromadzi się i chowa jak największą ilość zapasów. Przyjemnie jest zebrać wszystko, co się ma, tuż przy sobie, możliwie najbliżej, zmagazynować swoje ciepło i myśli i skryć się w głębokiej dziurze, w samiutkim środku, tam gdzie bezpiecznie, gdzie można bronić tego, co ważne i cenne, i swoje własne." Po wspólnym przeczytaniu tekstu, cytujemy jeszcze raz poniższy fragment: "spokojny niczym wędrujące drzewo, na którym nie rusza się ani jeden liść". Zapraszamy wówczas do dyskusji nad zrozumieniem tego fragmentu, a następnie zachęcamy do ukazania tego spokoju za pomocą swojego ciała. Do tego ćwiczenia warto włączyć nastrojową muzykę, np.: Po tym ćwiczeniu siadamy w kręgu i prowadzimy pogadankę, zadając następujące pytania: - Czym dla Włóczykija jest jesień - Czym dla mnie jest jesień? - Co dobrego potrafisz znaleźć w jesieni? Jeśli nie macie możliwości wybrać się na spacer i zebrania liści, wówczas możecie takie liście wykonać sami. Możecie je narysować i wyciąć, możecie je wykonać z tektury lub folii bąbelkowej. Wybór w jaki sposób wykonacie te liście należy do Was.
4. Moje jesienne szczęśliwe JA Weźcie zebrane liście i wycięte zdjęcie. Popuśćcie wodzę wyobraźni i stwórzcie kolarz pt.: "Moje jesienne szczęśliwe JA".
Wracając do opowieści z Doliny Muminków: "Przyjemnie jest zebrać wszystko, co się ma, tuż przy sobie, możliwie najbliżej, zmagazynować swoje ciepło i myśli i skryć się w głębokiej dziurze, w samiutkim środku, tam gdzie bezpiecznie, gdzie można bronić tego, co ważne i cenne, i swoje własne."" Zastanówcie się co Wy lubicie gromadzić wokół siebie, co sprawia, że czujecie się bezpiecznie oraz że Wasze życie wypełnione jest ciepłem i szczęściem. Podpiszcie wówczas te liście nazwą tych rzeczy, które gromadzicie wokół siebie. Jeśli to kompozycja z prawdziwych liście wówczas zróbcie zdjęcie tej kompozycji, wydrukujcie a na odwrocie wypiszcie te rzeczy. Mam nadzieję, że miło odkrywało się Wam Wasze jesienne oblicza :) po więcej inspiracji zapraszam za 2 tygodnie ;) do przeczytania tutaj lub do obejrzenia w zakładce webinarium. Ostatnie dwa miesiące były dla mnie bardzo pracowite, począwszy od znalezienia wspaniałych edukatorów i arteterapeutów, po techniczne ogarnięcie całego kongresu. Ale "o kurczaczki" było warto! Początkowo miało to być małe skromne wydarzenie na fb, a powstał ogromny liczebnie (bo aż 576 osób zapisanych) oraz piękny w swej onlinowej formie kongres. Po przeczytaniu wszystkich komentarzy nasunęło mi się kilka refleksji, a mianowicie: - nieustanie poszukujemy źródeł inspiracji w różnych obszarach życia, - czujemy potrzebę rozmawiania, o tym co ważne i w takiej formie, aby być zrozumiałym, - mamy już dosyć wyścigu szczurów, - brakuje nam ludzkiego podejścia do człowieka stąd potrzeba empatii, - lubimy kreatywność, chcemy się rozwijać, działać i pomagać, - szukamy oryginalności oraz inspiracji, bo wszystko jest często powielane i trudno znaleźć obecnie ciekawe i inspirujące szkolenia. Podsumowując te przemyślenia, czuję, że pomysł z zorganizowaniem tego kongresu to właśnie spełnienie powyższych oczekiwań, gdyż z 90 osób, które wypełniły ankietę 92% osoby chętnie wezmą udział w kolejnej edycji, a 7% jeszcze się zastanawia. Dla mnie jako organizatorki tego przedsięwzięcia to ogromny sukces, którego się nie spodziewałam. Dziękuję wszystkim za nadesłane budujących i miłych wiadomości zarówno tych w mailach jak i w formie komentarzy pozostawionych w ankiecie. A prezentują się one następująco: W mailach również pojawiły się piękne komentarze, takie jak: "Dziękuję, wszystko inspiruje bardzo bardzo, spełniła Pani moje oczekiwania w związku z kongresem w 200%, cały czas chłonę, dziękuję Pani Kasiu:)? "Bardzo dziękuję i proszę o więcej :)" Każde szkolenie, warsztaty czy w tym przypadku kongres jest wydarzeniem wartościowym, jeśli przekaz był czytelny, uczestnicy zainspirowali się treściami, a w ich głowach pojawiły się pomysły do wykorzystania w swoim życiu lub pracy. Aby zatem sprawdzić jaki odzew i przemyślenia pozostawił po sobie kongres "OtwARTE", zorganizowałam konkurs twórczy, który wydawał się wówczas idealnym rozwiązaniem i nie myliłam się. Twórczość jaką pokazali uczestnicy, ich kreatywność, umiłowanie sztuki jak i empatyczna dusza jest pięknem samym w sobie i wielką nagrodą dla mnie jako organizatorki tego wydarzenia, a efekt tych ich prac możecie zobaczyć w poniższej galerii. Prace Twórcze uczestników kongresu |
Dzięki współpracy z akcją Rok Relacji, której pomysłodawczynią jest Marta Rosińska, całe te wydarzenie nabrało również dodatkowego wydźwięku jakim jest troska o budowanie relacji opartych na zaufaniu, wzajemnej wymianie zdań, empatii oraz tworzeniu środowiska przyjaznego nam wszystkim, rodzicom oraz edukatorom. |
Warto jest też mi nadmienić, że całą akcję Roku Relacji patronują takie znakomitości jak prof. nadzw. Alicja Gałązka, prof. Sylwia Jaskulska oraz prof. Jacek Pyżalski.
Jak widać temat budowania relacji jak i wykorzystanie do tego celu arteterapii jest bardzo potrzebny, a świadczy o tym 199 osób zapisanych w ciągu 2 dni od publikacji wydarzenia jak i wspaniały patronat medialny, tj. SensArte Centrum Arteterapii, Oficyna Wydawnicza Impuls oraz Wydawnictwo Difin, znane z publikacji książek arteterapeutycznych. I to właśnie wyd. Difin przekaże nam parę książek, które będą nagrodą w konkursie.
Jak widać temat budowania relacji jak i wykorzystanie do tego celu arteterapii jest bardzo potrzebny, a świadczy o tym 199 osób zapisanych w ciągu 2 dni od publikacji wydarzenia jak i wspaniały patronat medialny, tj. SensArte Centrum Arteterapii, Oficyna Wydawnicza Impuls oraz Wydawnictwo Difin, znane z publikacji książek arteterapeutycznych. I to właśnie wyd. Difin przekaże nam parę książek, które będą nagrodą w konkursie.
W jakim konkursie? Jakie książki? Aby dowiedzieć się więcej i to już wkrótce zapraszam do dołączenia do wydarzenia na Facebooku -> Ogólnopolski Kongres Arteterapii OtwARTE oraz zapisania się do uczestnictwa w tym wydarzeniu ;)
Poniżej macie cały program, opis prelekcji, informacje o prelegentach jak i możliwość zapisania się na kongres, klikając w przycisk "Zapisy" wówczas należy tylko wypełnić formularz i już jesteście zapisani :D
Poniżej macie cały program, opis prelekcji, informacje o prelegentach jak i możliwość zapisania się na kongres, klikając w przycisk "Zapisy" wówczas należy tylko wypełnić formularz i już jesteście zapisani :D
Kreatywność idzie w parze z arteterapią, bo właśnie w niej próbujemy poznać siebie lepiej i ukazać to za pomocą różnych dziedzin sztuki. Także specjalnie teraz na przedłużony nasz czas w domu, przedstawię kilka zabaw na to jak lepiej poznać siebie wzajemnie w rodzinie, a przy tym dobrze się bawić.
Do tego zadania potrzebujesz: bibuły lub papieru (z tego stworzysz długie paski), taśmę (aby przykleić te paski do ściany) oraz coś do pisania. Przed zabawą każdy dostaje kilka takich pasków, a na nich zapisuje co dla niego sprawia trudność. Następnie rozmawiamy o tym co bywa dla nas trudne (bez oceniania czy komentowania w sposób krzywdzący). Po rozmowie zawieszamy wspólnie te paski i próbujemy przejść przez korytarz. Na koniec rozmawiamy o tym, iż droga czasem wygląda strasznie i jest pełna przeszkód, ale mimo to jesteśmy w stanie przez nią przejść. Jedyne co musimy zrobić to uwierzyć w siebie. Dzięki temu będziemy i jesteśmy w stanie poradzić sobie z naszymi trudności, które zapisaliśmy na paskach.
Po całej zabawie warto pokazać dziecku, że gdy patrzymy na labirynt z góry wówczas widzimy wiele ścieżek i łatwiej nam z niego wyjść. Tak samo w życiu, czasem warto spojrzeć na problem z różnej perspektywy, aby wiedzieć w którym kierunku się udać.
Możemy też pójść o krok dalej i w labiryncie porozstawiać różne przedmioty, osoba w środku zbiera te, które lubi. Później przy rozmowie warto wspomnieć, że czasem mimo iż trafiamy w ślepy zaułek (przechodzimy trudne sytuacje, ponosimy porażkę) to dzięki temu możemy zdobyć, zebrać rzeczy, które lubimy (uczymy się nowych rzeczy, doświadczamy więcej).
Możemy też pójść o krok dalej i w labiryncie porozstawiać różne przedmioty, osoba w środku zbiera te, które lubi. Później przy rozmowie warto wspomnieć, że czasem mimo iż trafiamy w ślepy zaułek (przechodzimy trudne sytuacje, ponosimy porażkę) to dzięki temu możemy zdobyć, zebrać rzeczy, które lubimy (uczymy się nowych rzeczy, doświadczamy więcej).
Jak widzisz możemy omówić tutaj różne rzeczy. Gdy karteczki są gotowe (1 karteczka - 1 rysunek) za pomocą taśmy malarskiej wyklejamy sieć pająka (będziemy jak spiderman). Na pajęczynie układamy wszystkie karteczki. Chodzimy tylko po pajęczynie i zbieramy rzeczy, które lubimy/jesteśmy z nich dumni/opisują pozytywne cechy przyjaciela. Później rozmawiamy odnośnie zebranych i niezebranych rzeczy.
Każdy tworzy swój własny telegram, po czym czytamy wszystkie.
Przykładowy telegram:
"Cudowna wiadomość! Smyk już zaspany i najedzony. Film upatrzony, przybywaj!"
W zależności od trudności, możecie ustalić, że kolejność liter zostaje taka sama lub że należy wykorzystać wszystkie litery w kolejności, którą sami sobie wybierzecie.
Przykładowy telegram:
"Cudowna wiadomość! Smyk już zaspany i najedzony. Film upatrzony, przybywaj!"
W zależności od trudności, możecie ustalić, że kolejność liter zostaje taka sama lub że należy wykorzystać wszystkie litery w kolejności, którą sami sobie wybierzecie.
W tej grze potrzeby jest młotek, lub coś czym będziemy uderzyć aby odliczać do trzech podczas licytacji. Osoba prowadząca licytację podaje kategorię, np.: "Dziś na aukcji zostały wystawione OWOCE", wówczas każdy licytujący podaje nazwę owocu, aż do momentu, gdy wszystkie nazwy zostały powiedziane i nikt nie ma już pomysłu na kolejne. Wówczas osoba prowadząca licytację odlicza, np.: "Mango po raz pierwszy, mango po raz drugi i mango po raz trzeci". Wówczas osoba, która wylicytowała owoce podaje kolejną kategorię. Może ona być teraz osobą prowadzącą licytację.
Następnie 1 osoba zadaje dowolne pytanie, np.: Co lubisz robić w wolnym czasie? Jaka będzie jutro pogoda? Jak się wczoraj czułeś? Najlepiej aby to były pytania otwarte. Następnie kolejna osoba wyciąga dwie karteczki i musi odpowiedzieć na pytanie używając wylosowanych słów. Im bardziej kreatywne odpowiedzi tym lepsza zabawa.
7. Wykrzykiwanki W tej zabawie biorą udział minimum 3 osoby ale im więcej tym lepiej, ponieważ wówczas mamy większe pole manewru i możemy tym samym podnieść poziom trudności. W tej grze dwie osoby uzgadniają 1 wyraz dwu sylabowy (ile osób wychodzi do słowa, tyle ono ma sylab). Każdy wybiera swoją sylabę, |
którą za chwilę będą wypowiadać. Wygląda to tak jak na zdjęciu powyżej, jedna osoba krzyczy "kon" a druga "bal", razem te sylaby tworzą słowo: "balkon". Zadanie polega na odszyfrowaniu tych sylab i połączeniu w słowo. Mogą to być dowolne słowa, lub też możecie ustalić, że słowo te jest czymś co łączy te dwie osoby lub to czym je różni. Po odgadnięciu słowa, reszta osób zgaduje jak ono jest powiązane z tymi osobami.
8. Morderca od mrugnięcia Zabawa na spostrzegawczość. Od razu napomknę, że zamiast mordercy możemy zmienić tytuł na paparazzi od mrugnięcia. Ma to na celu nie dodawanie agresywnego akcentu grze. Zabawa polega na tym, że mamy detektywa oraz mordercę. Morderca i pozostałe osoby tworzą krąg, w środku którego stoi detektyw. |
Ma on za zadanie znaleźć mordercę, póki żyją (stoją) pozostałe osoby. Morderca zabija pozostałe osoby poprzez mrugnięcie do niej - zabite osoby siadają.
Po rozmowie nad wartościami i naszymi sukcesami przechodzimy do zabawy. Tak jak na zdjęciu powyżej ustawiamy kubeczki w dwóch rzędach po 3 pary. Na kubeczki w jednym rzędzie kładziemy ołówki. Zadanie polega na tym, aby używając jedynie stopy przenieść te ołówki do rzędu obok.
Mam nadzieję, że podobają się Wam powyższe pomysły. Pozostaje mi zatem tylko życzyć miłego i kreatywnego spędzenia czasu w domu! Trzymajcie się ciepło i bądźcie zdrowi! :)
Złość i krzyk często bywają oznakami nie radzenia sobie z obecną sytuacją. Dzieci często też sięgają po takie zachowanie, kiedy same nie do końca radzą sobie ze swoimi emocjami lub też chcą dać nam znać, że potrzebują naszej obecności.
Dlaczego warto rozmawiać o emocjach, zwłaszcza tych trudnych jak złość oraz dlaczego warto pracować nad emocjami dziecka? Spójrz ile walorów ma korzystanie z arteterapii w tej kwestii:
- odreagowanie napięcia emocjonalnego
- stworzenie możliwości do zaspokojenia potrzeby ruchu
- podnoszenie samooceny
- nabywanie wiedzy na temat sposobów rozpoznawania i konstruktywnego wyrażania emocji
- nauka umiejętności kontroli własnego zachowania
- nauka efektywnej komunikacji
- rozwijanie kompetencji społecznych
Ćwiczenia na zrozumienie Złości
Podstawą zrozumienia złości przez zarówno dzieci jak i dorosłych jest rozmawianie o tym co przeżywamy. Najważniejszą rzeczą jest uświadomienie dzieci, że to co przeżywają w tym złość jest sytuacją naturalną i jak najbardziej potrzebną. Złość pojawia się w nas ponieważ nasz organizm sygnalizuje nam, że coś złego się dzieję. Zabrano dziecku zabawkę - pojawia się złość, bo ktoś rusza nasze rzeczy bez pytania. Ktoś dziecko popchnie, a ono upadnie - pojawia się złość, gdyż ktoś naruszył naszą przestrzeń prywatną i tym sam wyrządził lub mógł wyrządzić nam krzywdę. Złość jak widzisz pojawia się gdyż sygnalizuje nam, że musimy zareagować w jakiś sposób na zaistniałą sytuację.
TANIEC RZEŹB, to nic innego jak początkowe tańce do muzyki. Jednakże, po tym następuję zatrzymanie utworu, a dzieci za pomocą swego ciała tworzą rzeźbę pt.: "Złość". Każde dziecko prezentuje zarówno mimiką jak i całym ciałem to jak wygląda złość. Następnie muzyka zostaje włączona, a dzieci tańczą dalej, po czym znowu utwór zostaje zatrzymany. |
Na koniec zabawy, prowadzimy rozmowę o tym jak wygląda złość. Dochodzimy do wniosku, że złość ma różne kształty, że każdy z nas pokazuje ją inaczej, ale wszyscy mamy elementy wspólne, np.: zmarszczone brwi.
Zabawa przebiega następująco: gra muzyka a dzieci całym ciałem ruszają jak opętani, pokazując w sobie całą złość. Nauczyciel wymienia część ciała, która już się uspokaja, czyli działamy na nią lodem aby zamieniła się w sopel. Nauczyciel mówi np.: prawa dłoń. Dzieci ruszają wszystkim poza prawą dłonią, następnie nauczyciel mówi "prawa ręka" więc prawa ręka i dłoń się nie rusza, a reszta ciała nadal podryguje do muzyki i tak cały czas, aż wyłączymy całe ciało.
Moja złość, to ćwiczenie na zrozumienie złości i tego jak inni wyglądają kiedy odczuwają złość. Dzieci stoją w kręgu, zaczyna nauczyciel a potem idziemy po kolei zaczynając od lewej lub prawej strony. Każda osoba mówi: "Mam na imię ... . Kiedy jestem wściekły robię tak." i pokazuje ciałem oraz mimiką to jak ono przeżywa złość. |
Na koniec rozmawiamy o tym, które sposoby są fajne na okazywanie złości, a które mogą być krzywdzące i szukamy innego sposoby aby je zastąpić.
Worek złości i nadgarstek dobroci to kolejny przykład ćwiczenia na zrozumienie swoich emocji i zaakceptowaniu tego, że wszystkie emocje są pozytywne, a jedynie niektóre są dla nas nieprzyjemne. W ćwiczeniu tym dzieci siadają w kręgu. Nauczyciel wyciąga dwie włóczki (np.: czarną i żółtą) i mówi, że reprezentują one złość oraz dobroć. |
Tak jak istnieją różne kolory tak też są różne emocje i wszystkie one są nam potrzebne do prawidłowego funkcjonowania. Nauczyciel mówi dzieciom, że każdy z nas przeżywa chwile złości i podaje jakiś przykład kiedy on sam czuł się ostatnio zły. Podczas opowiadania nawija czarną włóczkę na swój palec. Po czym oznajmia, że chce pożegnać tę złość i już o niej zapomnieć, w tym momencie bierze nożyczki i odcina włóczkę tak, że część zawinięta na palcu została i odkłada włóczkę na ziemię. Nauczyciel wyciąga worek, które wcześniej sobie przygotował i teraz jako pożegnanie z tą złością ściąga nawleczony sznurek z palce i wrzuca go do worka. Następnie każde dziecko wykonuje tak samo to zadanie, czyli opowiada sytuację, w której ostatnio było złe i zawija kawałek sznurka na palec. Po czym nauczyciel odcina tę część od włóczki a uczeń wyrzuca go do worka.
Gdy już wszystkie dzieci opowiedziały o swojej złości, wówczas nauczyciel sięga po żółtą włóczkę. Schemat przebiega tak samo tylko, że tym razem opowiadamy kiedy ostatnio byliśmy szczęśliwi, radośni. Zamiast jednak zawijania włóczki wokół palca, teraz zawijamy wokół nadgarstka. Po odcięciu go od włóczki, nie wyrzucamy go, a zawiązujemy jako naszą bransoletkę radości. Chodzimy z nią cały czas, aby przypominać sobie miłe chwile z naszego życia.
Gdy już wszystkie dzieci opowiedziały o swojej złości, wówczas nauczyciel sięga po żółtą włóczkę. Schemat przebiega tak samo tylko, że tym razem opowiadamy kiedy ostatnio byliśmy szczęśliwi, radośni. Zamiast jednak zawijania włóczki wokół palca, teraz zawijamy wokół nadgarstka. Po odcięciu go od włóczki, nie wyrzucamy go, a zawiązujemy jako naszą bransoletkę radości. Chodzimy z nią cały czas, aby przypominać sobie miłe chwile z naszego życia.
Ćwiczenie na opanowanie złości
Warto rozmawiać, że złość jest rzeczą naturalną i każdy z nas ją przeżywa. Trzeba pokazać (bo dzieci uczą się poprzez obserwację) jak sobie radzić ze złością. Należy jednak uświadomić dzieciom, że agresja jest najgorszą formą odreagowania złości. Agresja krzywdzi wszystkich dookała, dlatego też opowiem Ci o innych sposobach opanowania złości przez dziecko.
Musi on móc znaleźć ujście tej energii inaczej jego potrzeba nie zostanie zrealizowana, a on sam zacznie czuć się sfrustrowany i ostatecznie zły. Aby więc dopomóc mu w tym trzeba dać mu miejsce, gdzie może pozwolić sobie na "wyrzucenie" z siebie tego nadmiaru energii.
Rwanie papieru, to jedna ze znanych metod radzenia sobie ze złością. Dziecko ma za zadanie wyrzuć się na tym papierze, a więc przelać na niego całą swoją złość. Także należy mu pozwolić gnieść go, rwać, rzucać, deptać i kopać. On będzie mógł się wyrzyć, a będzie to bezpieczna forma dla niego jak i jego otoczenia. |
Mam nadzieję, że przydadzą Ci się wyżej wymienione techniki do pracy z dzieckiem lub dziećmi nad złością. Pamiętaj, każda emocja jest nam w życiu potrzebna, chociaż nie wszystkie są dla nas przyjemne. Zrozumienie tego, że mogę czuć się zły i to naturalne już jest pierwszym krokiem ku jego zrozumieniu, a później opanowaniu.
Wybaczcie, że musieliście tyle czekać na kolejny wpis, ale pracowałam nad czym pomocny dla was, waszych dzieci jak i uczniów. Ze względu na ciężki czas, który przechodzimy oraz to, że obecnie często dusimy swoje emocje bo nie mamy, gdzie ich obecnie odreagować. Dlatego zapraszam was do zapoznania się z taką małą, ale mam nadzieję, że pomocną Apteczką Emocjonalną.
Trzymajcie się w zdrowiu, dbajcie o spokój ducha i o wasze relacje z najbliższymi :)
Nikt w ogrodzie nie sadzi chwastu a jednak ono kiełkuje i pojawia się wśród naszych roślin. Tak samo nikt nie uprawia agresji aby się w nas rodziła, a jednak się pojawia. Nie warto z nią walczyć bo i tak wróci. Najlepszą metodą pracy z agresją jest zrozumienie jej a w szczególności tego, że się pojawia, dodatkowo wymaga to akceptacji jej obecności jak i wypracowania sobie metod radzenia z nią.
Niestety wiele osób nie radzi sobie z agresją i dlatego wychodzę do was lub do waszych bliskich z pomocną ręką, czyli przedstawię 10 sposobów na opanowanie agresji dzięki wykorzystaniu arteterapii ;) pomysły te skierowane są do młodzieży jak i osób dorosłych.
W zależności jaki masz temperament i jaką osobą jesteś wybierz te ćwiczenie, które najbardziej Ci odpowiada ;)
2. Kartki złości Zapiszcie na kartce to co was denerwuje, złości. Jedna kartka to jedna złość. Porozmawiajcie o tym i zapiszcie na drugiej stronie co by wam pomogło w danej sytuacji, co chcielibyście usłyszeć. Z kartek tych zróbcie kulki i rozpocznijcie papierową "wojnę", czyli rzucamy się tymi kulkami. |
3. Słowny bokser Ćwiczenie to trwa około 20 sekund, a polega ono na całkowitym słowotoku. Dwie osoby stają do siebie twarzą w twarz i przez 20 sekund wyrzucają słownie z siebie to co leży im na sercu. Nie biorą w tym ćwiczeniu udziału osoby z tego samego sporu. Mogą brać w nim udział np. rodzeństwo, ale gdy ich złość skierowana jest na kogoś innego niż oni sami. |
5. Ankieta - Moja złość
Ćwiczenie pomagające w uświadamianiu sobie sytuacji, kiedy opanowuje nas złość. Co jakiś czas, wróć do tej ankiety i porównaj swoje odpowiedzi.
Ankieta:
Złoszczę się, gdy...
Kiedy się bardzo gniewam, wtedy...
Jestem zły na ...., gdy on/ona/oni...
Najbardziej złoszczę się na...
W ostatnim tygodniu złościłem się ... razy.
Dzisiaj złościłem się .... razy.
Kiedy się złoszczę to ... (krzyczę/uciekam/przeklinam/biję/drapię/popycham...)
Szczególnie złoszczą mnie osoby, które..
Kiedy chcę kogoś zdenerwować to...
Mogę doprowadzić kogoś do szału, gdy...
7. Obraz złości Wybierz kolory, które najlepiej wyrażą twój obecny stan lub najlepiej zaprezentują przeżywaną przez Ciebie agresję i za ich pomocą narysuj swoją złość. Następnie zastanów się w jaki sposób możesz pozbyć się tej negatywnej siły, aury. W sposób symboliczny pożegnaj się z nią poprzez utopienie jej (zanurzenie obrazu w wodzie aby się rozmył) czy też spalenie (pamiętaj o zachowaniu zasad BHP). |
9. Poduszka złości Poduszka złości to nic innego jak taki worek treningowy. Pozwól się ponieść i wyżyj się na niej. Kop, rzucaj, skacz - rób tak aby energia z Ciebie uleciała. Pamiętaj - nie korzystaj z poduszki, na której śpisz. Lepiej aby złe wspomnienia nie wracały do Ciebie przed snem. Znajdź poduszkę, która będzie tylko służyła do wyrzucenia z siebie złej energii. |
Mam nadzieję, że pomysły te przydadzą się wam w życiu czy to prywatny czy też zawodowym. Jeśli macie swoje sprawdzone pomysły to zapraszam do dzielenia się nimi w komentarzu :) a już w kolejnym wpisie będzie o agresji wśród dzieci w wieku przedszkolnym jak i wczesnoszkolnym.
Poznanie siebie jest bardzo istotne, nie tylko aby wiedzieć jak reagujemy i w czym jesteśmy dobrzy, ale przede wszystkim w obecnej sytuacji kiedy jesteśmy prawie zamknięci w 4 ścianach i raptownie musimy z naszą rodziną spędzić dosłownie 24 godziny na dobę - nagle wszyscy wariują i nie potrafią ze sobą rozmawiać. Jest to sytuacja naturalna, na co dzień mieliśmy przestrzeń dla siebie, miejsce gdzie możemy odpocząć od wszystkich i wszystkiego. Dlatego aby lepiej wejść w kontakt z bliskimi warto zastanowić się jaką osobą jestem, czego oczekuję od innych jak i od siebie. Gdy jesteśmy tego świadomi łatwiej nam ze sobą rozmawiać i po prostu żyć. Dlatego zachęcam Cię do przejście przez te krótkie ćwiczenia ;)
Gdy już odpowiesz sobie na te pytania chciałabym, abyś teraz spróbował spojrzeć na siebie jako obserwator swojego życia, jako widz, oglądający wszystko z boku. Spróbuj odpowiedzieć na następujące pytania:
Kim jesteś? Jakie role pełnisz w życiu? Jaką masz osobowość? Do czego dążysz, jaki masz cel w życiu?
Zapraszam Cię teraz do obejrzenia obrazu pt.: "Touch of Grey" z ang. Dotyk szarości (kliknij w tytuł obrazu aby go zobaczyć), którego autorem jest Kevin Champeny. Obraz ten powstał z tysięcy małych przedmiotów, które kojarzą się autorowi portretu z postacią na obrazie - Jerry Garcia. Chciałabym, aby ta praca zainspirowała Ciebie do stworzenia własnego autoportretu. Jeśli chcesz zobaczyć, w jaki sposób Kevin Champeny stworzył te dzieło, to obejrzyj poniższy filmik.
Kim jesteś? Jakie role pełnisz w życiu? Jaką masz osobowość? Do czego dążysz, jaki masz cel w życiu?
Zapraszam Cię teraz do obejrzenia obrazu pt.: "Touch of Grey" z ang. Dotyk szarości (kliknij w tytuł obrazu aby go zobaczyć), którego autorem jest Kevin Champeny. Obraz ten powstał z tysięcy małych przedmiotów, które kojarzą się autorowi portretu z postacią na obrazie - Jerry Garcia. Chciałabym, aby ta praca zainspirowała Ciebie do stworzenia własnego autoportretu. Jeśli chcesz zobaczyć, w jaki sposób Kevin Champeny stworzył te dzieło, to obejrzyj poniższy filmik.
A teraz stwórz własną pracę. Możesz wykonać to w ten sam sposób, jak pokazano wyżej, czyli stworzyć miniaturowe przedmioty, które dotyczą Ciebie. Najłatwiej będzie je wykonać za pomocą masy solnej (jeśli chcesz wiedzieć jak ją zrobić i wypiec, zapraszam po informacje TUTAJ). Jednakże możesz tę pracę stworzyć w inny sposób, czyli wykorzystać wszystkie przedmioty, które są dla Ciebie ważne i stworzyć z nich obraz, rzeźbę lub instalację.
Gdy twoja praca będzie gotowa, zastanów się jakich przedmiotów użyłeś i dlaczego? Jakie emocje, wspomnienia są z nimi związane? Co chciałeś przekazać o sobie innym za pomocą tej pracy (obrazu lub rzeźby).
Test osobowościZapraszam Cię teraz do wykonania testu osobowości. Czy wiesz, że wyróżnia się 4 typy osobowości (analitycy, dyplomaci, strażnicy i odkrywcy), na które składają się kolejne 4 różne charakterystyki osobowościowe? Jak myślisz, do jakiego typu osobowości się zaliczasz?
Sprawdź, czy masz rację i wykonaj test, klikając TUTAJ.
Teraz jak jesteś już trochę bardziej świadom samego siebie, zastanów się czego potrzebujesz i co jesteś w stanie dać innym aby razem przetrwać ten trudny czas zamknięcia razem w domu.
Sprawdź, czy masz rację i wykonaj test, klikając TUTAJ.
Teraz jak jesteś już trochę bardziej świadom samego siebie, zastanów się czego potrzebujesz i co jesteś w stanie dać innym aby razem przetrwać ten trudny czas zamknięcia razem w domu.
Archiwa
Grudzień 2023
Listopad 2023
Wrzesień 2023
Lipiec 2023
Grudzień 2022
Październik 2022
Wrzesień 2022
Lipiec 2022
Czerwiec 2022
Maj 2022
Październik 2021
Czerwiec 2021
Maj 2021
Luty 2021
Październik 2020
Czerwiec 2020
Maj 2020
Kwiecień 2020
Marzec 2020
Luty 2020
Styczeń 2020
Grudzień 2019
Listopad 2019
Październik 2019
Wrzesień 2019
Sierpień 2019
Lipiec 2019
Czerwiec 2019
Maj 2019
Kwiecień 2019
Marzec 2019
Luty 2019
Styczeń 2019
Grudzień 2018
Listopad 2018
Październik 2018
Wrzesień 2018
Sierpień 2018
Lipiec 2018