Ostatnio pisałam o filmoterapii jako formie nagrywania własnych filmików i pokazywania w nich siebie oraz swoich przeżyć. Jednakże filmoterapia to nie tylko nagrywanie, ma ona również inną formą, czyli wybranie odpowiedniego filmu, obejrzenie go i rozmawianie o nim. Z tego też powodu wychodząc z kina wraz z przyjaciółmi każdy z was mógł doświadczyć innych emocji, skupić się na innych aspektach filmu. Jedna osoba wyjdzie zachwycona, roześmiana i pozytywnie nastawiona do życia, kiedy druga osoba zwróciła uwagę na inny, nawet krótki fragment filmu, ale który wywarł na niej silne emocje i przez to wyszła ona smutna, zamyślona... Może się tak stać, ale nie musi. Pamiętaj, że wyjście na film do kina to nie filmoterapia. Mówimy o filmoterapii, gdy film został dokładnie przeanalizowany i wybrany do odpowiedniej grupy wiekowej i poruszające odpowiednie kwestie, które będą omówione po obejrzeniu filmu. Samo oglądanie nie wystarczy, należy porozmawiać z grupą co zauważyła, wcielić się w bohatera i porozmawianiu o tym co odczuwał. Najbezpieczniej jest nie rozmawiać z uczniami w formie "co ty czujesz?", "co ty byś zrobił...?" łatwiej ukryć to pod pytaniem "co bohater czuł?", "co mógł jeszcze zrobić...?" - ta forma dostarcza nam tych samych informacji, a jest znacznie łatwiejsza dla uczestników. Mimo iż mówimy o bohaterze filmu, to wczuwając się w jego rolę i tak wchodzimy w to z całym naszym balastem życiowym i wszelkim doświadczeniem. Dlatego też, mówiąc o bohaterze mówimy tak na prawdę o sobie. Wybierając film, postaraj się znaleźć taki, którego uczniowie jeszcze nie widzieli. Filmy komercyjne, które głównie ogląda młodzież nie zawsze nadaje się do wykorzystania w filmoterapii. Tutaj lepiej wykorzystać filmy niszowe lub krótkometrażowe. Polecam gorąco filmy, które zostały wyróżnione lub nagrodzone w dziedzinie krótkich animacyjnych filmików. Niosą one ważne przesłania. Możesz je łatwo znaleźć na YouTube wpisując w wyszukiwarkę: **Award-Winning** 3D Animated Short Films Oczywiście są również inne miejsca, kanały gdzie możesz znaleźć filmiki. Jednakże musisz być świadom, że filmy te mają dużą moc gdyż działają na emocje. Nie zdziw się gdy wywołają one łzy, smutek, złość czy zwątpienie. To są naturalne emocje i musimy być ich świadomi, należy wiedzieć jak sobie z nimi radzić, a tego właśnie należy nauczyć naszych dzieci i uczniów. Kiedy przygotowuję taki scenariusz zajęć z wykorzystaniem filmoterapii zazwyczaj wyszukuję filmy na youtube wpisując hasło, które akurat mnie interesuje. Jest to długi proces, nie zawsze łatwo i szybko znaleźć ten odpowiedni film. Ale warto czekać, bo od tego filmu bardzo dużo zależy. Musi musi przykuć uwagę odbiorcy, zachęcić do oglądania aby potem móc o nim porozmawiać. Ale na tym praca się nie kończy, należy opracować dokładnie cele, które chcesz osiągnąć, zastanowić się jakie ćwiczenia będą odpowiednie i bezpieczne dla uczniów. Jak ich zachęcić do pracy? I jak pomóc im później wyjść z tych trudnych emocji jakimi są dla nas właśnie smutek i złość. Chciałabym pokazać Ci jak wygląda taka praca w formie gotowego już scenariusza zajęć. Opracowanie takiego konspektu trwa kilka dni, gdyż w pracy z emocji trzeba wszystko wielokrotnie przemyśleć. Mam nadzieję, że podzielisz się ze mną swoimi wrażeniami po przeczytaniu tego konspektu i kto wie może zainspiruję Cię do pracy z filmem na zajęciach :)
0 Comments
Leave a Reply. |
Archiwa
Grudzień 2023
Kategorie
|