Judy Weiser (psycholog i arteterapeuta) mówi o 5 technikach wykorzystania fotografii w terapii, a są one następujące: 1) zdjęcia wykonane przez pacjenta (w naszym wypadku przez ucznia) 2) zdjęcie ucznia wykonane przez inne osoby 3) autoportret 4) foto albumy i inne rodzaje kolekcji zdjęć rodzinnych 5) zdjęcia ukazujące projekcje ucznia źródło: https://phototherapy-centre.com/phototherapy-techniques/ 1. Zdjęcia wykonane przez ucznia Wykonane zdjęcie przez ucznia jest rodzajem jego autoportertu, mimo iż nie znajduje sie on na zdjęciu. Dzieję się to w ten sposób, iż każde ujęcie które chcemy zatrzymać (sfotografować) ma pewne dla nas znaczenie. Wybór jaki podejmujemy robiąc zdjęcie, czyli: co, kogo, gdzie, kiedy, jak i dlaczego fotografujemy niesie pewne przesłanie o nas samych. Zdjęcia te ukazują co nam się podoba lub wywiera pewien wpływ na nas, przekazujemy pewne swoje wartości lub ukazujemy obawy. Jednakże chciałabym dodać, że nie tylko chodzi o zdjęcia, które robimy za pomocą aparatu, ale wszelkie kolaże, zdjęcia obrabiane w różnych programach również ukazują pewne nasze cechy, np.: czy bardziej troszczymy się o własny wygląd, czy mamy duszę artysty i chcemy coś pokazać w nietypowy sposób itp.
pewna tematyka więc zadanie to można zadać przy każdym rozdziale, np.: "człowiek", "rodzina", "społeczeństwo", "kultura" itp.). - można tematycznie wejść również głębiej, zamiast tytułu "człowiek" powiedz uczniom aby zrobili zdjęcie pt.: "Co lubię w sobie najbardziej". Zamiast "społeczeństwo" albo "natura" - "Co bym zmienił w otaczającym mnie świecie?" 2. Zdjęcia ucznia wykonane przez inne osoby Forma tej pracy polega na zrobieniu zdjęcia uczniowi przez inne osoby z jego otoczenia. Pomaga to spojrzeć na siebie oczami innych, czyli to jak oni nas postrzegają. Efekt takich prac może być zaskakujący dla bohatera zdjęcia - nie raz staramy się odegrać jakąś rolę wśród społeczeństwa, ale czy zawsze jest ona odbierana tak jak byśmy tego chcieli? Na ile inni widzą naszą prawdziwą twarz? Takie zdjęcie można wykonać na dwa sposoby: a) zdjęcie spontaniczne, osoba nie wie że jest fotografowana lub b) fotograf ustawia osobę do zdjęcia według własnej wizji - osoba jest świadoma bycia fotografowaną. Dobrze jest porównać ze sobą zrobione dwa takie zdjęcia, jednakże więcej informacji i lepszym materiałem do dalszej pracy jest zdjęcie wykonane niespodziewanie, gdyż ukazuje naszą naturalną postać. 3. Autoportret Autoportret jest formą pracy, w której należy wykazać się znajomością siebie. Podczas robienia własnego portretu trzeba zastanowić się nad tym kim jestem? Przygotowując się do zrobienia takiego zdjęcia, zastanawiając się nad sobą możemy zrobić je naturalnie, w nie przymuszonej pozie gdyż w danym momencie nikt na nas nie patrzy, ani też nie ocenia - możemy więc się powygłupiać lub też pokazać swoją prawdziwą twarz, która do tej pory ukrywaliśmy. Wiele osób dorosłych ale i również dzieci mają problem z samooceną, wiedzą o sobie, pewnością siebie oraz akceptacją siebie, a praca z autoportretem pozwala właśnie na zobaczenie siebie gołym okiem (bez komentarza i opinii innych osób). Fotografowanie samego siebie pozwala na interakcję z sobą samym, czyli wejście głębiej w siebie, zrozumienie kim jestem lub kim mogę być, ale również porównanie własnych oczekiwań w stosunku do siebie z tym jakim chce być a tym kim jestem obecnie (czyli spojrzenie na to co jest spójne, a co wygląda zupełnie inaczej z naszą wizją). Pozwala to nieraz na zrozumienie własnego rozczarowania tą wizją, dzięki czemu pomaga to nam podjąć drogę do zmiany siebie na takiego jakim chcę być. 4. Foto albumy i inne kolekcje zdjęć rodzinnych Jedno zdjęcie czasem bywa nie wystarczające, aby lepiej poznać kogoś lub siebie samego - warto wówczas sięgnąć do całej rodzinnej kolekcji zdjęć. W nich ukryte są wartości, tradycje, korzenie oraz zmiany pokoleniowe które cały czas trwają dalej lub ulegają zmianom. Często jednak nie jesteśmy wstanie zobaczyć tych zmian lub ciągłości tych wartości póki nie cofniemy się w czasie, czyli wrócimy do zdjęć zrobionych w przeszłości. Zdjęcia też mogą pomóc nam w zrozumieniu kim jestem, z jakiej rodziny się wywodzę? A czasem miło po prostu wrócić do wspomnień z przeszłości oraz do tego jaką osobą byliśmy i zastanowić się czy nadal nią jesteśmy, a jeśli nie, to co nas zmieniło? - gdybyś mógł usunąć jakieś zdjęcie z rodzinnej kolekcji, jakie zdjęcie by to było i dlaczego? Jakim innym zdjęciem (jeśli mógłbyś takie zrobić) byś je zastąpił aby lepiej opowiedzieć rodzinną historię. 5. Zdjęcia ukazujące projekcje ucznia W tej technice korzystamy z kilku zdjęć zestawionych razem (mogą być to dowolne zdjęcia pobrane z internetu lub zrobione przez nas samych). Głównym zadaniem jest projektowanie pewnej wizji. Według Słownika Języka Polskiego "projekcja" to "jeden z mechanizmów obronnych osobowości polegający na przypisywaniu innym własnych, nieakceptowanych uczuć, pragnień lub impulsów". Ćwiczenie to zatem polega na pewnej analizie zdjęć, podczas której nakładamy własne "filtry", czyli to jak odnosimy się (nieraz nieświadomie) do własnych doświadczeń, przemyśleń, emocji czy też wizji świata przy interpretacji zdjęcia. Zatem można powiedzieć, że każdy z nas widzi w danym zestawie zdjęć to co sam dostał od życia, dlatego też nasze emocje wywołane oglądanymi zdjęciami mogą być radosne, mogą odzwierciedlać nasz zapał, entuzjazm, dumę lub też przywoływać lęk, złość, osłupienie,samotność lub zgorzkniałość.
- Gdyby to zdjęcie mogło mówić, to co po powiedziało? - Jaką wiadomość lub sekret kryje to zdjęcie? Jak widzisz praca ze zdjęciami może mieć różne formy oraz pokazać wiele nieznanych miejsc kryjących się w nas samych. Mam nadzieję, że spodobała Ci się ta forma pracy, uznasz ją za wartościową i wykorzystasz ją w pracy ze swoimi uczniami lub dziećmi/dzieckiem. A może spróbujesz dowiedzieć się czegoś o samym sobie?
0 Comments
Leave a Reply. |
Archiwa
Grudzień 2023
Kategorie
|